استاندارد ملی میناکاری روی شیشه – ویژگی‌ها و آیین کار
نام طرح: استاندارد ملی ایران؛ صنایع دستی- میناکاری روی شیشه– ویژگی‌ها و آیین کار
Handicrafts – Enameling on Glass – Specifications and Code of practice
شماره‌ی ملی: ۲۲۵۰۳
چاپ اول: ۱۳۹۶
مشخصات ظاهری: 43 صفحه، رنگی/ دارای تصویر و جدول.
محل انتشار: وب‌سایت سازمان ملی استاندارد ایران (برای دریافت فایل پی.دی.اف.، اینجا کلیک کنید)
کارفرما: سازمان ملی استاندارد ایران
مجری: مؤسسه‌ی پژوهش هنر برزان
ناظر: سازمان ملی استاندارد ایران
روش گردآوری داده‌ها: میدانی- کتابخانه‌ای
منابع:
– گفته‌های استادکاران میناکاری روی شیشهپیرامون ابزارها، مواد اولیه، محصولات و جنبه‌های گوناگون میناکاری روی شیشه
– مشاهده و بررسی در رشته‌ی میناکاری روی شیشه
فهرست مطالب:
– پیش‌گفتار
– مقدمه
۱- هدف و دامنۀ کاربرد
۲- مراجع الزامی
۳- اصطلاحات و تعاریف
۴- ویژگی‌های ابزارهای تولید
۵- ویژگی‌های مواد اولیه
۶- ویژگی‌های محصول نهایی
۶-۱- ساختار
۶-۲- ثبات رنگ
۶-۳- ابعاد
۶-۴- مقاومت
۶-۵- عیب‌های ظاهری
۷- ویژگی‌های طرح، نقش و رنگ‌بندی
۸- آیین کار تولید
۸-۱- ترسیم طرح اولیۀ میناکاری
۸-۲- تهیۀ رنگ‌های ترکیبی
۸-۳- استقرار قطعۀ عکس‌برگردان روی زیرساخت شیشه‌ای
۸-۴- لعاب‌کاری سطح زیرساخت شیشه‌ای
۸-۵- طرح‌اندازی روی زیرساخت شیشه‌ای
۸-۶- رنگ‌گذاری نقش‌مایه‌ها و سطوح طرح میناکاری
۸-۷- حرارت‌دهی و تثبیت رنگ‌های کوره‌ای
۸-۸- طلاکاری روی زیرساخت شیشه‌ای
۹- بسته‌بندی
۱۰- نشانه‌گذاری
۱۱- راهنمای نگه‌داری محصول
– پیوست الف (آگاهی‌دهنده): نمونه‌های محصول مینای شیشه-
– پیوست الف (الزامی): ویژگی‌های ایمنی و بهداشت کارگاه مینای شیشه-
– کتاب‌نامه
دبیر: عباس رحیمی (کارشناسی صنایع دستی / کارشناسی ارشد عکاسی)؛ عضو هیئت علمی دانشگاه / موسسۀ پژوهش هنر برزان
اعضای کمیسیون‌های فنی:
رئیس: حمیده حقیقی (کارشناسی ارشد پژوهش هنر)؛ موسسۀ پژوهش هنر برزان
ویراستار: فریده مواجی (کارشناسی مهندسی کشاورزی) رئیس ادارۀ نظارت بر اجرای استاندارد ادارۀ کل استاندارد استان بوشهر
– خسرو احمدزاده (کارشناسی صنایع دستی)؛ هنرمند میناکار- عضو مستقل
– محمد انشایی (کارشناسی اقتصاد)؛ معاون صنایع دستی- ادارۀ کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران
– مجید برقانی (کارشناسی ارتباط تصویری)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان
– محمد بنی‌جواد (مدرک معدل درجۀ ۳ هنری)؛ هنرمند میناکار- عضو مستقل
– مینا دایی (کارشناسی ارشد شیمی)؛ کارشناس- ادارۀ کل استاندارد استان خوزستان
– فاطمه رنجبر (کارشناسی صنایع دستی)؛ کارشناس- معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
– معصومه صلاحی (کارشناسی ارشد پژوهش هنر)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان
– مانیا غضنفری (کارشناسی ارشد پژوهش هنر)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان
– فرهاد فلاح (کارشناسی ارشد صنایع دستی)؛ رئیس گروه حمایت از تولید- معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
– فرخی، سیاوش(دکتری پژوهش هنر)؛ عضو هیئت علمی- دانشگاه جامع علمی و کاربردی
– قاری‌قرآن، سید جلیل(کارشناسی شیمی)؛ هنرمند میناکار- عضو مستقل
– کیخسروانی، آتوسا(کارشناسی مرمت بناهای تاریخی)؛ مسئول آموزش- معاونت صنایع دستی استان تهران
– محمدرضافام، حمید (کارشناسی ارشد نقاشی)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان
– مهرآوری، داداش(مدرک معادل درجۀ ۱ در شیشه‌گری)؛ هنرمند شیشه‌گر- عضو مستقل
معرفی میناکاری روی شیشه ، هدف و دامنه‌ی کاربرد استاندارد:
میناکاری روی شیشه، یکی از گرایش‌های صنایع دستی شیشه‌ای (آبگینه) ایران است. در این گرایش، محصولات شیشه‌ای با استفاده از رنگ‌های مخصوصِ قابل پخت در کوره، با نقوش و طرح‌های سنتی تزیین می‌شوند.
میناکاری، روی انواع محصولات شیشه‌ای دست‌ساز با فرم‌ها، ابعاد و کاربردهای گوناگون انجام می‌شود.
استان تهران (شهرهای تهران، ری، شمیرانات، ورامین، پاکدشت و شهریار) و شهرهای اصفهان، شیراز و قزوین، مهم‌ترین مراکز میناکاری روی شیشه به‌شمار می‌روند.
میناکاری روی شیشه، به‌عنوان یکی از گرایش‌های صنایع دستی ایران دارای ارزش فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است؛ از این‌رو تدوین استانداردهای ملی مربوط به این محصول به‌منظور حفظ و توسعۀ آن دارای ضرورت و اهمیت یافته است.
هدف از تدوین این استاندارد، تعیین ویژگی‌های ابزارهای تولید، مواد اولیه، ساختار محصول نهایی، طرح و نقش، آیین کار تولید، بسته‌بندی و نشانه‌گذاری محصولات مینای شیشه است.
این استاندارد برای میناکاری روی شیشه (نقاشی روی شیشه با رنگ‌های کوره‌ای) کاربرد دارد.
این استاندارد برای گرایش‌های نقاشی ویترای، چاپ روی شیشه، نقاشی پشت شیشه و نقاشی روی شیشه با رنگ‌های غیرکوره‌ای کاربرد ندارد.
