نقاشی ایرانی پا به ‌پای تحولات تاریخی این سرزمین دگرگون شده است. اعتقاد بر این است که این نقاشی، به رغم تحولات چشمگیر، عنصر ایرانی را که مشخصة بارز آن است از دست نداده است. در کتاب حاضر، سیر تحول نگارگری ایران با تکیه بر تحولات هنری عصر صفویه بررسی شده است. در این کتاب سعی شده است تا رد پاها، سنگ‌راه‌ها، و نقاط برجسته در تاریخ نگارگری ایران در ارتباط با فضای مثالین و کوشش هنرمندان در قبال گرایش نوپدید مواجهه با غرب دنبال شود. این مسیر متحول با مصادیقی نمونه‌وار همراه است تا مسالة گرایش به غرب روشن‌تر ارائه شود. عنوان‌های برخی از مباحث کتاب عبارت است از: نخستین آشنایی‌ها، کسب فضایل جدید، مزیت‌های جادة ابریشم، زیبایی‌شناسی و سبزة خط، میراث دوران امنیت و رفاه، و بازنگری سرفرسنگ‌ها.