کتاب هنر پیرااسلامی (تحلیل انتقادی گفتمانهای مسلط در مطالعات هنر اسلامی)

کتاب «هنر پیرا اسلامی» در واقع به تحلیل انتقادی گفتمان‌های مسلط در مطالعات هنر اسلامی پرداخته است و آن را به بحث گذاشته است. از جمله محدودیت‌ها و موانع پژوهشی در عرصه مطالعات هنر اسلامی، شیوه توصیف محور مستشرقین و نگرش‌ انتزاعی سنت‌گرایان است که تفکر‌ و مواضع پژوهشگران را به سمت سستی، خنثی‌شدگی و نگرش‌های کلی سوق می‌دهد و قدرت نقد و نگرش‌های اجتماعی و فرهنگی در این قلمرو مطالعاتی را از آنها سلب می‌کنند و با اسطوره‌ای جلوه دادن نظریه‌ها و نوشتارهای متعدد حِکمی و عرفانی و نیز گرایش‌های بنیاد‌گرایانه افراطی در هنر، فضایی را ایجاد کرده‌اند که گویی گفتمان هنر اسلامی از جمله قلمروهای نقدناپذیر است.

نویسنده با نگاهی انتقادی به تعاریف و رویکردهایی که چیستی هنر اسلامی را تبیین کرده‌اند، کوشش کرده است تا با آشکار ساختن سفسطه‌‌های تفسیری برخی از گفتمان‌ها، تصویر روشن‌تری از فرایند مطالعات نظری در عرصه هنر اسلامی ارایه دهد.