استاندارد مهارت و آموزش ورشوسازی درجۀ ۳
نام طرح: استاندارد مهارت و آموزش ورشوسازی درجۀ ۳
عنوان گروه آموزشی: صنایع دستی فلزی
تاریخ تدوین استاندارد: ۱۳۹۶
تعداد صفحات: 41 صفحه
کارفرما: معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی استان لرستان
مجری: مؤسسهی پژوهش هنر برزان
ناظر: معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور
روش گردآوری دادهها: میدانی – کتابخانهای
منابع:
– گفتههای هنرمندان ورشوساز پیرامون ابزارها، مواد اولیه، محصولات و جنبههای گوناگون ورشوسازی
– مشاهده و بررسی در هنرصنعت ورشوسازی
فهرست تواناییهای بررسیشده در استاندارد:
– توانایی رعایت اصول ایمنی و پیشگیری از حوادث در کارگاه ورشوسازی
– توانایی رعایت اصول بهداشت در کارگاه ورشوسازی
– توانایی شناخت هنر-صنعت ورشوسازی و تاریخچۀ آن
– توانایی شناخت مواد اولیۀ ورشوسازی
– توانایی استفاده از تجهیزات و ابزارهای عمومی ورشوسازی
– توانایی شناخت انواع فرمهای محصولات ورشو
– توانایی تهیۀ شکلهای گستردۀ قطعات تشکیلدهندۀ محصول سادۀ ورشو
– توانایی شکلدهی اولیۀ به قطعات تشکیلدهندۀ محصول سادۀ ورشو
– توانایی جوشدادن محلهای اتصال (درزها) قطعههای کار
– توانایی چکشکاری و شکلدهی به قطعات تشکیلدهندۀ محصول سادۀ ورشو
– توانایی پرداختکردن سطح قطعات تشکیلدهندۀ محصول سادۀ ورشو
– توانایی متصلکردن قطعات تشکیلدهندۀ محصول سادۀ ورشو به یکدیگر
– توانایی صیقلکاری سطح محصول سادۀ ورشو
اعضای کمیسیونهای تخصصی تدوین استاندارد:
– عباس رحیمی؛ کارشناسی ارشد عکاسی؛ موسسۀ پژوهش هنر برزان
– حمیده حقیقی؛ کارشناسی ارشد پژوهش هنر؛ موسسۀ پژوهش هنر برزان
– وحید حمیدنیا؛ کارشناسی شیمی؛ نمایندۀ واحد فنیوحرفهای و کارودانش آموزش و پرورش استان لرستان
– عباس حمزهای؛ کارشناسی ارشد صنایع دستی؛ کارشناس- معاونت صنایع دستی لرستان
– فرزانه عادلی؛ کارشناسی ارشد صنایع دستی؛ معاون- معاونت صنایع دستی لرستان
– فیروزه هیبتیان؛ کارشناسی ارشد صنایع دستی؛ کارشناس- معاونت صنایع دستی لرستان
– افشین باباحسینی؛ کارشناسی ارشد صنایع دستی؛ کارشناس- معاونت صنایع دستی لرستان
– مسعود فرخپی؛ دیپلم؛ استادکار ورشوساز
– ماشاءالله فرخپی؛ دیپلم؛ استادکار ورشوساز
– بهاری فرزادیفر؛ کارشناسی هنرهای تجسمی؛ کارشناس- آموزش و پرورش شهرستان دورود
– فنان فزونگری؛ کارشناسی صنایع دستی؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان
معرفی ورشوسازی:
ورشوسازی بروجرد، یکی از شاخههای صنایع دستی فلزی ایران است که در آن، با استفاده از آلیاژ ورشو (نقرۀ نیکل یا نقرۀ آلمانی) محصولات و ظروف گوناگونِ کاربردی و تزیینی ساخته میشود. آلیاژ ورشو، از امتزاج فلزات روی، نیکل و مس با نسبتهای گوناگون ساخته میشود.
صنعت ورشوسازی در دوران ناصرالدینشاه قاجار، ازطریق مراوده با کشور لهستان به ایران وارد شد و نام ورشو برگرفته از نام پایتحت کشور لهستان است.
این صنعت در اواخر دورۀ قاجار و اوایل دورۀ پهلوی، در شهرهای بروجرد و دزفول به اوج رونق خود رسید و بعدها تا حدودی در شهر اصفهان نیز رواج پیدا کرد.
ورشوسازی بروجرد از نظر تنوع محصولات، روشهای تولید، قلمزنی، ابزارها، تزیینات و طرحهای مورد استفاده، دارای ویژگیهای منحصربه فرد و تفاوتهای قابل توجه نسبت به صنعت ورشوسازی سایر مناطق کشور است.
درحال حاضر، ورشوسازی فقط در شهر بروجرد رونق دارد. در چنین شرایطی، لازم است در راستای حمایت از تولیدات این هنر- صنعت، بهمنظور حفظ و جلب بازارهای داخلی و خارجی، با استفاده از ابزارهای کنترل و نظارت، کیفیت محصولات صحهگذاری شود.
ورشوساز درجه ۳ کسی است که با محصولات ورشو، تجهیزات و ابزارهای عمومی ورشوسازی و مواد اولیۀ مورد مصرف کاملاً آشنا است و با توجه به اصول ایمنی و بهداشت شغلی، توانایی کار با ابزارهای عمومی ورشوسازی و تولید محصولات سادۀ ورشو و رفع عیبهای این دسته از محصولات را دارد.