نویسنده: محمدرضا ریاضی
ناشر: یساولی
نوبت و سال چاپ: اول، ۱۳۹۵
تعداد صفحات: ۳۴۲
قطع: وزیری
تا پیش از سده ی چهاردهم هجری (قرن بیستم) هرکس به شهرهای ایران پا می گذاشت،آن چه که در نگاه اول مجذوبش میشد، کاشی کاری های رنگارنگ گنبدها، گلدسته ها، سر در مساجد و آرامگاه ها بود. مساجد و آرامگاه ها از نظر تیموری تا پایان دوره ی قاجار، کاشی مهم ترین عنصر تزئینی این بناها و مهم ترین دستاورد ایران در زمینه ی تزئینات معماری بود. آنچه بیش از همه ، اهمیت و تداوم استفاد از کاشی را در زینت کاری آثار معماری ایران توجیه میکند، علل عملی و زیبایی شناختی دارد؛ماده ی اولیه ی فراوان و ارزانی (خاک و آب) که در همه جا وجود داشت.
کاشی حاصل تجربه ای طولانی در زمینه ی مصالح شناسی و شرایط اقلیمی ایران (گرم و خشک) بود.تجربه نشان داده که کاشی پوششی مقاوم در برابر باد و باران، گرد و غبار و آلودگی های دیگر است. از سازه های معماری در مقابل عوامل مختلف حفاظت میکند و باعث ماندگاری اسکلت بنا میود و فقط برای پوشاندن نقایص سطوح معماری استفاده نمیشود. بلکه وسیله ای برای تجلی تزیین و کار ماده ای برای بیان ایده هاست.
کاشی صمن وابستگی به ساختمان، مستقل است و به آسانی تعمیر یا تعویض میشود و با هر سلیقه ای سازگار است و هرگز کهنه نمیشود. در این کتاب نگارنده تلاش کرده که کاشی های دوره ی قاجار را معرفی و اصلاحات رایج در هنر کاشی کاری را به اجمال توضیح دهد. افزون بر این،اصطلاحات رایج در هنر کاشی کاری را نیز در نظر گرفته است. بخش هایی در حد مقدورات و به استناد فرهنگنامه ها،کتاب های مرجع و مشاهده میدانی به اجمال توضیح داده شده و طبقه بندی طرح ها و نقوش کاشی ها به دلیل تنوع طرح، نقش و گستردگی شان مقدور نبود و در حد اجمال به آنها پرداخته است.
برای مشاهده‌ی فهرست کامل کتاب، این‌جا کلیک کنید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.