استاندارد ملی نگارگری ایرانی- ویژگی‌ها و آیین کار

نام طرح: استاندارد ملی صنایع دستی نگارگری ایرانی- ویژگی‌ها و آیین کار

Handicrafts –  Iranian miniature– Specifications and Code of practice

 شماره‌ی ثبت: ۲۱۶۰۳

چاپ اول: ۱۳۹۵

مشخصات ظاهری: 37 صفحه، رنگی/ دارای تصویر و جدول.

محل انتشار: وب‌سایت سازمان ملی استاندارد ایران (برای دریافت فایل پی.دی.اف.، اینجا کلیک کنید)

کارفرما: سازمان ملی استاندارد ایران

مجری: مؤسسه‌ی پژوهش هنر برزان

ناظر: سازمان ملی استاندارد ایران

 

روش گردآوری داده‌ها: میدانی – کتابخانه‌ای

منابع:

– گفته‌های نگارگران پیرامون ابزارها، مواد اولیه، محصولات و جنبه‌های مختلف نگارگری ایرانی.

– مشاهده و بررسی در رشته‌ی نگارگری ایرانی.

استاندارد ملی نگارگری ایرانی- ویژگی‌ها و آیین کار

فهرست مطالب:

پیش‌گفتار

مقدمه

۱  – هدف و دامنۀ کاربرد

۲-   مراجع الزامی

۳-   اصطلاحات و تعاریف

۴-    ویژگی‌های ابزارهای تولید

۵-   ویژگی‌های مواد اولیه

۶-   ویژگی‌های محصول نهایی

۶-۱- ساختار

۶-۲- ثبات رنگ در برابر نور

۶-۳- ابعاد

۶-۴- عیب‌های ظاهری

۷-   ویژگی‌های عناصر تصویری و رح ترکیب‌بندی رنگی

۷-۱- عناصر تصویری

۷-۲- ترکیب‌بندی رنگی

۸-   آیین کار

۸-۱- آماده‌سازی مواد اولیه

۸-۲- طراحی و انتقال طرح

۸-۳- قلم‌گیری قهوه‌ای

۸-۴- رنگ‌گذاری

۸-۵- طلاگذاری /  نقره‌گذاری و مهره‌کشی

۸-۶- قلم‌گیری نهایی

۸-۷- ساخت‌وساز با استفاده از پرداز یا دمشو

۸-۸- ایجاد حاشیۀ بوم

۸-۹- جدول‌کشی

۹-    بسته‌بندی

۱۰-  نشانه‌گذاری

۱۱-  راهنمای نگه‌داری محصول

پیوست الف (آگاهی‌دهنده): نمونه‌های آثار نگارگری ایرانی

کتاب‌نامه

 

دبیر: عباس رحیمی (کارشناسی صنایع دستی / کارشناسی ارشد عکاسی)؛ عضو هیئت علمی دانشگاه / موسسۀ پژوهش هنر برزان

اعضای کمیسیون‌های فنی:

رئیس: محمدرضافام، حمید (کارشناسی ارشد نقاشی)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان

ویراستار: فریده مواجی (کارشناسی مهندسی کشاورزی) رئیس ادارۀ نظارت بر اجرای استاندارد ادارۀ کل استاندارد استان بوشهر

 – مجید برقانی (کارشناسی ارتباط تصویری)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان

– سمیه حقوقی‌فرد (کارشناسی ارشد پژوهش هنر)؛ کارشناس- ادارۀ کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس

– حقیقی، حمیده (کارشناسی ارشد پژوهش هنر)؛ مدیرعامل- موسسۀ پژوهش هنر برزان

– مینا دایی (کارشناسی ارشد شیمی)؛ کارشناس- ادارۀ کل استاندارد استان خوزستان

– فاطمه رنجبر (کارشناسی صنایع دستی)؛ کارشناس- سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری

– حسین شجاعی (دکترای پژوهش هنر)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان

– ابراهیم گنجیان (کارشناسی ارشد نقاشی)؛ هنرمند نگارگر- عضو مستقل

– علی یزدانی (کارشناسی ارشد هنراسلامی)؛ هنرمند نگارگر- عضو مستقل

 

معرفی نگارگری ایرانی، هدف و دامنه‌ی کاربرد استاندارد:

نگارگری ایرانی یا نقاشی ایرانی، نوعی نقاشی تزیینی است که در آن، تصاویر ظریف و به‌طور عمده ریزنقش با ترکیب‌بندی و مفهوم منحصربه‌فرد و با عدم تأکید بر ژرفانمایی و کالبدشناسی، روی سطح موردنظر ایجاد می‌شود.

‌نگارگری ایرانی که در اشتباهی رایج و عامیانه به نام مینیاتور شناخته می‌شود، برای مصورسازی کتاب‌ها یا برای تولید آثار تصویری مستقل کاربرد دارد.

نگارگری ایرانی، با ادبیات، مفاهیم دینی و عرفانی، روایات تاریخی و مسائل روزمرۀ اجتماعی و فرهنگی ارتباط مستقیم دارد و ویژگی‌های معنایی، صوری و فنی آثار نگارگری ایرانی، از آثار تصویری سایر فرهنگ‌ها کاملاً متمایز است.

در نگارگری، رویدادها و موقعیت‌ها برمبنای خیال و یا واقعیت و با دخالت برداشت‌های شخصی، احساسات انسانی و تجربه‌های آزاد طراح از موضوعات، با بیان مستقل و روش‌های گوناگون در قالب تصویر به نمایش درمی‌آیند.

با توجه به گستردگی تولید آثار نگارگری در اغلب مناطق ایران، سطح بالای تولیدات و کاربردهای متنوع، برای حفظ اصالت و گسترش اصولی این هنر، تدوین استاندارد ملی ویژگی‌ها و آیین کار نگارگری ایرانی ضرورت یافته است.

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین ویژگی‌های ابزارهای تولید، مواد اولیه، ساختار محصول نهایی، عناصر تصویری و طرح، آیین کار، بسته‌بندی و نشانه‌گذاری محصولات نگارگری ایرانی است.

این استاندارد برای انواع نگارگری ایرانی کاربرد دارد.

این استاندارد برای‌‌ سایر گرایش‌های صنایع دستی مستظرفۀ ایران کاربرد ندارد.

استاندارد ملی نگارگری ایرانی- ویژگی‌ها و آیین کار