استاندارد ملی ورشوسازی بروجرد- ویژگی‌ها
نام طرح: تدوین استاندارد ملی: «صنایع دستی– ورشوسازی بروجرد– ویژگی‌ها»
Handicrafts – Borujerd Nickel Silver working – Specifications
شماره‌ی ملی: ۲۱۱۴۰
چاپ اول: ۱۳۹۵
مشخصات ظاهری: ۴۰ صفحه، رنگی/ دارای عکس و جدول.
محل انتشار: وب‌سایت سازمان ملی استاندارد ایران
کارفرما: معاونت صنایع دستی استان لرستان
مجری: مؤسسه‌ی پژوهش هنر برزان
ناظر: سازمان ملی استاندارد ایران
روش گردآوری داده‌ها: میدانی – کتابخانه‌ای
منابع:
– گفته‌های ورشوسازان شهر بروجرد (از توابع استان لرستان) پیرامون ابزارها، مواد اولیه، محصولات و جنبه‌های مختلف ورشوسازی
– مشاهده و بررسی در رشته‌ی ورشوسازی بروجرد
فهرست مطالب:
مقدمه
هدف و دامنه‌ی کاربرد
مراجع الزامی
اصطلاحات و تعاریف
ابزارهای تولید
ویژگی‌ها
ویژگی‌های مواد اولیه
ویژگی‌های محصول نهایی
ساختار (نقش و طرح، رنگ‌بندی، مقاومت، ابعاد و اوزان، عیب‌های ظاهری)
بسته‌بندی
نشانه‌گذاری
پیوست الف (آگاهی‌دهنده): نمونه‌های محصولات ورشوسازی بروجرد
معرفی ورشوسازی بروجرد، هدف و دامنه‌ی کاربرد استاندارد:
ورشوسازی بروجرد، یکی از شاخه‌های صنایع دستی فلزی ایران است که در آن، با استفاده از آلیاژ ورشو (نقرۀ نیکل یا نقرۀ آلمانی) محصولات و ظروف گوناگونِ کاربردی و تزیینی ساخته میشود. آلیاژ ورشو، از امتزاج فلزات روی، نیکل و مس با نسبت‌های گوناگون ساخته میشود.
صنعت ورشوسازی در دوران ناصرالدین‌شاه قاجار، ازطریق مراوده با کشور لهستان به ایران وارد شد و نام ورشو برگرفته از نام پایتحت کشور لهستان است.
این صنعت در اواخر دورۀ قاجار و اوایل دورۀ پهلوی، در شهرهای بروجرد و دزفول به اوج رونق خود رسید و بعدها تا حدودی در شهر اصفهان نیز رواج پیدا کرد.
ورشوسازی بروجرد از نظر تنوع محصولات، روش‌های تولید، قلم‌زنی، ابزارها، تزیینات و طرح‌های مورد استفاده، دارای ویژگی‌های منحصربه فرد و تفاوت‌های قابل توجه نسبت به صنعت ورشوسازی سایر مناطق کشور است.
درحال حاضر، ورشوسازی فقط در شهر بروجرد رونق دارد. در چنین شرایطی، لازم است در راستای حمایت از تولیدات این هنر- صنعت، به‌منظور حفظ و جلب بازارهای داخلی و خارجی، با استفاده از ابزارهای کنترل و نظارت، کیفیت محصولات صحه‌گذاری شود.
هدف از تدوین این استاندارد، تعیین ویژگی‌های مواد اولیه، ابزارهای تولید، ساختار محصول نهایی، بسته‌بندی و نشانه‌گذاری در ورشوسازی بروجرد است.
این استاندارد برای ورشوسازی بروجرد کاربرد دارد.
این استاندارد برای سایر رشته‌های صنایع دستی فلزی ایران کاربرد ندارد.
اعضای کمیسیون‌های تدوین استاندارد:
دبیر: عباس رحیمی؛ (کارشناسی ارشد عکاسی)؛ مدیرعامل موسسۀ پژوهش هنر برزان
رئیس جلسات: محمد شریف‌زادگان؛ (کارشناسی ارشد مهندسی صنایع)؛ عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجدسلیمان
ویراستار: فریده مواجی؛ (کارشناسی مهندسی کشاورزی)؛ رئیس ادارۀ نظارت بر اجرای استاندارد ادارۀ کل استاندارد استان بوشهر
– افشین باباحسینی؛ (کارشناسی صنایع دستی)؛ کارشناس ادارۀ کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان
– منصوره باجلان؛ (دیپلم)؛ عضو انجمن سینمای جوان لرستان
– زینب بیرانوند؛ (کارشناسی ارشد صنایع دستی)؛ مدرس دانشگاه جامع علمی و کاربردی
– محمد تبریزی؛ (کارشناسی ارتباط تصویری)؛ کارشناس موسسۀ پژوهش هنر برزان
– حمیده حقیقی؛ (کارشناسی ارشد پژوهش هنر)؛ مدیرعامل موسسۀ پژوهش هنر برزان
– عباس حمزه‌ای؛ (کارشناسی صنایع دستی)؛ کارشناس معاونت صنایع‌دستی استان لرستان
– زهره جانبزرگی؛ (کارشناس ارتباط تصویری)؛ کارشناس موسسۀ پژوهش هنر برزان
– فاطمه رنجبر؛ (کارشناسی صنایع دستی)؛ کارشناسسازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
– احسان زعیم؛ (کارشناسی صنایع دستی)؛ کارشناس اتحادیۀ صنایع دستی استان لرستان
– فرزانه عادلی؛ (کارشناسی ارشد صنایع دستی)؛ معاونت صنایع دستی ادارۀ کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان
– ماشاالله فرخ‌پی؛ (دیپلم)؛ هنرمند ورشوساز
– مسعود فرخ‌پی؛ (دیپلم)؛ هنرمند ورشوساز
– بهاری فرزادی‌فر؛ (کارشناسی ارشد تصویر متحرک)؛ کارشناس آموزش و پرورش شهرستان بروجرد
– فنان فزونگری؛ (کارشناسی صنایع دستی)؛ کارشناس موسسۀ پژوهش هنر برزان
– محمدمهدی متولی طاهر؛ (کارشناس ارتباط تصویری)؛ کارشناس موسسۀ پژوهش هنر برزان
– فاطمه مصیبی؛ (کارشناس صنایع دستی)؛ مدرس دانشکده هنر دانشگاه شهرکرد
– حمید محمدرضا فام؛ (کارشناسی ارشد نقاشی)؛ کارشناس موسسه پژوهش هنر برزان
– مهدی نعمتی دارمرود؛ (کارشناسی ارشد صنایع دستی)؛ کارشناس عضو مستقل
– سمیرا یزدان‌پناه؛ (کارشناسی صنایع دستی)؛ کارشناس موسسۀ پژوهش هنر برزان
